به گفته خبرگزاری بین المللی دانشجویی ؛ در آخرین روز فوریه امسال ، دیپلمات های روسی و آمریکایی در پایتخت سعودی برای مذاکره در مورد پایان جنگ اوکراین جمع شدند. یک جلسه نماینده ای از اوکراین نبود.

مذاکرات نشان داد که قدرتهای جهانی ، از جمله روسیه و ایالات متحده ، علاقه ای به پایان جنگ ندارند. اوکراین در سال ششم با تکیه بر حمایت غربی وارد جنگ کامل با روسیه شد. جنگی که بیشترین آسیب را به کشور وارد کرد. در این مدت ، میلیون ها نفر از اوکراینی آواره شدند ، هزاران نفر جان باختند و خانواده های بی پایان عزیزانشان.

اما این اولین بار نیست که اوکراین قیمت رقابت بین قدرتهای جهانی را پرداخت کرده است.

تاریخ

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال اوکراین ، گرایش آن به غرب افزایش یافته است. در سالهای پس از استقلال ، جریان های سیاسی در انتخابات با روسیه و غربی رقابت می کنند.

در سال انتخابات ریاست جمهوری ، کمیته انتخابات از پیروزی ویکتور یانوکوویچ ، نامزد حامی روسی خبر داد. اما حریف وی ، ویکتور ژوسنکو ، که مورد حمایت ایالات متحده و کشورهای اروپایی قرار گرفت ، ادعا کرد که در انتخابات خیانت کرده است. این ادعا اعتراضات گسترده ای را در سراسر اوکراین ، معروف به “انقلاب نارنجی” برانگیخت.

سرانجام ، با فشار داخلی و خارجی ، نتایج انتخابات لغو شد و انتخابات تکرار شد. این بار ، یوشچنکو ۲ ٪ از صداها را به دست آورد و به قدرت رسید. اما علی رغم وعده هایی که وی برای نزدیک شدن به غرب و بهبود شرایط اقتصادی انجام داد ، ریاست جمهوری وی شکست خورده است.

این شکست ، یانوکوویچ ، که توسط انقلاب نارنجی رها شد ، در سال دوم انتخاب مجدد شد.

در حقیقت ، ایده کلی اوکراین مبنی بر اینکه فقط می تواند نزدیکی خود را با غرب توسعه دهد ، اوکراین را به یک بحران سیاسی سوق داد که عواقب اقتصادی منفی داشت.

پیش نویس و آغاز درگیری مسلحانه

در سال دوم ، اوکراین دوباره در این بحران بود. موجی از اعتراضات علیه یانوکوویچ وجود داشت که سرانجام منجر به فرار وی از کشور شد. این اعتراضات ، که به شدت تحت تأثیر تحریکات غربی قرار گرفتند ، سرانجام منجر به سقوط دولت یانوکوویچ شد.

سقوط دولت اوکراین یک تهدید مستقیم برای امنیت روسیه بود. اکثر ساکنان بخش شرقی اوکراین روس ها هستند که نتیجه مهاجرت اتحاد جماهیر شوروی است. مسکو همواره از این جمعیت به عنوان ابزاری برای علایق ژئوپلیتیکی خود استفاده کرده است.

در پاسخ به تحولات اوکراین ، روسیه با استفاده از اکثریت هوشیار روسی در کریمه ، منطقه را در قلمرو خود ادغام کرد. کریمه ، که دارای موقعیت ژئوپلیتیکی ویژه ای است ، تا حدی با انزوا ژئوپلیتیکی روسیه کاهش می یابد.

پس از سقوط دولت یانوکوویچ ، در انتخابات ریاست جمهوری امسال ، پترو بروسنکو ، که مایل غربی داشت ، آمد. وی تلاش های خود را برای پیوستن به اوکراین در ناتو از سر گرفت.

در همین زمان ، اوکراین راس نیز به جنبش های نظامی مشغول شد و جنگ مسلحانه ای را برای جدا شدن از اوکراین آغاز کرد. در طول پروتفانکو ، اوکراین همواره در درگیری ها در کشور شرقی شرکت کرده است.

پس از شکست Proshoko ، والودیمیر زلنسکی در سال ششم با قول به پایان بحران وارد قدرت شد. اما او همچنین نتوانست شورش ها را در شرق اوکراین مدیریت کند و سعی کرد به ناتو بپیوندد. این اقدامات باعث شد روسیه موضع تهاجمی تری داشته باشد.

سرانجام ، در ۷ فوریه ، رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در سخنرانی اعلام کرد که وی یک عملیات نظامی ویژه در اوکراین را آغاز کرده است.

سه سال جنگ و یک اوکراینی نابود شد

از زمان استقلال ، اوکراین همیشه در عواقب رقابت بین غرب و روسیه شرکت کرده است. در حالی که این کشور بارها و بارها سعی در پیوستن به ناتو کرده است ، اما هرگز پاسخ نهایی دولت های غربی دریافت نکرده است.

جنگی که در سال ششم آغاز شد ، نه تنها اوکراین را به ناتو و اتحادیه اروپا آورد ، بلکه بخش های بزرگی از سرزمین های این کشور را از کنترل دولت مرکزی خارج کرد.

حتی اگر جنگ امروز به پایان برسد ، بازسازی اقتصاد ویرانگر اوکراین سالها طول خواهد کشید. با این حال ، مذاکرات اخیر در ریاض نشان داد که حتی در زمینه خود تعیین ، اوکراین خیلی مهم نیست و بازی جهانی قدرت بدون در نظر گرفتن خواسته های آن همچنان ادامه دارد.