بعدی- دنیای ما پر از زیبایی و در عین حال پر از بدبختی است. ما نمی توانیم بدون دیگری یکی باشیم.

طبق گزارش فوربس، فرارو، زیبایی و بدبختی باید در کنار هم قرار گیرند و نگاه ما به جهان را شکل دهند. پس آیا دنیا مکانی ارزش حفاظت، یادگیری و زندگی است؟ یا آن را خطرناک، غم انگیز یا حتی کسل کننده می دانید؟ هر دو طرف این دوگانگی تا حد زیادی به چیزی بستگی دارد که شما روی آن تمرکز می کنید: زیبایی یا چالش ها. روابط عاشقانه نیز به همین ترتیب قابل مقایسه هستند: آنها می توانند ماجراجویی های شگفت انگیزی باشند، اما بدون درگیری و چالش نیستند. با این حال، دید ما قدرت بیشتری دارد. در واقع، آنها می توانند بر نحوه نگرش ما به روابط خود بدون اینکه متوجه باشیم تأثیر بگذارند.

بیش از ۸.۲ میلیارد نفر در جهان زمین را خانه خود می نامند. اینجا خانه همه چیزهایی است که می‌دانیم و دوست داریم: خانواده‌هایمان، دوستانمان، سفرهایمان، وجودمان. در عین حال، زمین زمینه بسیاری از چیزهای وحشتناک است: جنگ، فقر، نفرت و خشونت.

به طور کلی، زمین مکان بسیار متنوعی است. پیش بینی آینده غیرممکن است، چه رسد به توصیف همه چیزهای خوب و بدی که در دنیای بزرگ ما اتفاق افتاده است. بنابراین، دشوار است که احساسات خود را در مورد کل سیاره در چند کلمه خلاصه کنیم. با در نظر گرفتن این موضوع، دکتر جرمی کلیفتون راهی برای خلاصه کردن بسیاری از احساسات و باورهایی که ممکن است در مورد جهان داشته باشیم در یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ پیدا کرد.

به طور خاص، کلیفتون «باورهای بدوی جهان» را مفهوم سازی کرد. یعنی باورهای بوم شناختی ما در مورد خصوصیات کلی جهان. او با در نظر گرفتن توصیف‌هایی که فیلسوفان، روان‌شناسان و دانشمندان هزاران سال از جهان توصیف کرده‌اند، سه دسته اصلی از انسان‌های اولیه را ایجاد کرد. به طور کلی می توان آنها را به دو دسته خوب و بد خلاصه کرد:

ایمن و خطرناک. کسانی که جهان بینی «ایمن» دارند، دنیا را مکانی برای تفریح، نوآوری، پیشرفت و همکاری می بینند. آنها زمین را پایدار، منصفانه و نسبتاً بی ضرر می بینند، جایی که چیزهای خوب می توانند شکوفا شوند. از سوی دیگر، جهان بینی «خطرناک» جهان را تاریک و نابخشودنی معرفی می کند. به عنوان مکانی رو به زوال، آسیب پذیر و رقابتی پر از بی عدالتی، تهدید و فقر.

جذاب و خسته کننده. جهان بینی «فریبنده» نوعی کنجکاوی و خوش بینی است. افراد با این دیدگاه دنیا را زیبا، معنادار و پر از فرصت برای کشف و بهبود می بینند. برای آنها، زمین مکانی است که ارزش برقراری ارتباط را دارد. پر از طنز و شگفتی. در مقابل، یک جهان بینی «خسته کننده» جهان را عقیم، غیر الهام بخش و خشن می بیند: کسل کننده، زشت، و عاری از تجربیات معنادار یا لذت بخش.

زنده و مکانیک. افرادی که دنیا را «زنده» می بینند به یک رابطه عمدی و تعاملی بین انسان و محیط اعتقاد دارند. آنها احساس هدف و ارتباط می کنند، گویی قرار است بخشی از جهان باشند. در مقابل، جهان بینی «مکانیستی» نشان دهنده جهانی است که شانس و شانس بر آن حاکم است. کسانی که این دیدگاه را دارند معتقدند که جهان مستقل از آنها، بدون قصد یا تعامل، با ارتباط یا هدف کمی عمل می کند.

باورهای جهانی اولیه و رضایت از رابطه

از زمان‌های قدیم، تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که چگونه اساسی‌ترین دیدگاه‌های ما از جهان بر زندگی ما تأثیر می‌گذارد. از دیدگاه های سیاسی و رفاه ما گرفته تا سلامتی ما. با این حال، اثرات آن بر روابط عاطفی و ازدواج تا حد زیادی ناشناخته است. بنابراین ادوارد لمی، استاد دانشگاه مریلند، سعی کرد این شکاف در دانش را پر کند. لمی توضیح داد: “بعد از اینکه جرمی کلیفتون و همکارانش تحقیقات خود را در مورد باورهای جهان اول منتشر کردند، من می خواستم این تحقیق را در روابط به کار ببرم و ببینم آیا این باورها بر کیفیت روابط عاشقانه تاثیر می گذارد یا خیر. من در مورد آن هیجان زده هستم.” در نتیجه، لمی بیش از ۲۳۰ جفت را در یک سال مطالعه کرد.

به طور کلی، نتایج واضح بود: زوج‌هایی که چشم‌انداز خوب داشتند، کیفیت کلی روابط به‌طور قابل‌توجهی بالاتر بودند. به طور خاص، زوج هایی که دنیا را مکانی خوب، جذاب یا مناسب می دانستند، از روابط خود رضایت بیشتری داشتند. علاوه بر این، آنها به روابط خود به گونه ای برخورد می کنند که به جای اجتناب از نتایج منفی، بر نتایج مثبت تمرکز می کنند.

همانطور که لمی توضیح می دهد، نتیجه این است که باورهای مثبت جهانی روابط عاشقانه و رضایت بخش را تقویت می کنند. او گفت: «این باورها چنین تأثیری دارند زیرا اهدافی را که افراد در روابط خود تعیین می کنند شکل می دهند. وقتی مردم دنیا را خوب و جذاب می دانند، «اهداف رویکرد»، اهدافی را برای دستیابی به نتایج مثبت رابطه مانند خوشگذرانی با شریک زندگی، داشتن تجربیات معنادار با یک شریک، پیوستن به رابطه و بهبود صمیمیت درونی می کنند.

اینکه شما دنیا را چگونه می بینید، روابط خود را چگونه می بینید

با در نظر گرفتن این یافته‌ها، می‌توانیم یک حقیقت ساده را پیش‌بینی کنیم: چگونه جهان را می‌بینید، چگونه به روابط خود نگاه می‌کنید. البته ما نمی توانیم رنجی را که دنیا برای ما آورده است نادیده بگیریم. با این حال، زیبایی و شگفتی جهان را نمی توان نادیده گرفت. البته در مورد عشق هم همینطور. در نهایت، جهان بینی ما یک انتخاب است. ما هر روز این فرصت را داریم که روی رنج و ویرانی اطرافمان تمرکز کنیم یا برعکس، روی زیبایی، امید و پتانسیل تغییر تمرکز کنیم. این امکان برای روابط نیز صدق می کند. می‌توانیم روی بحث‌ها، ناامیدی‌ها یا دل‌شکستگی‌ها تمرکز کنیم، یا می‌توانیم عشق و اعتمادی را که ما را متحد می‌کند جشن بگیریم.

این بدان معنا نیست که ما باید درد یا مشکلات زندگی و روابط خود را نادیده بگیریم. در عوض، ما باید این مشکلات را بدون اینکه اجازه دهیم دیدگاه ما را تغییر دهند، بپذیریم. وقتی تصمیم می گیریم به چیزهای خوب و زیبا اعتقاد داشته باشیم، به خودمان اجازه می دهیم رشد، عشق و فراوانی را باور کنیم. تحقیقات لمی نشان می دهد که نزدیک شدن به زندگی و روابط با تمرکز بر نتایج مثبت می تواند اساساً نحوه تعامل ما با هر دو را تغییر دهد و انرژی ما را از اجتناب از درد به جستجوی فعالانه شادی و معنا تغییر دهد.