امروز چهارشنبه ۱۴ دی ماه مراسم خاکسپاری جلیه علو بازیگر سینما و تلویزیون و گوینده رادیو با حضور جمعی از هنرمندان و مردمی که به قطعه این هنرمند مقابل کاخ وحدت آمده بودند برگزار می شود.

این مراسم از دقایقی پیش آغاز شد و افرادی همچون فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت، سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و امور اسلامی، نادره رضایی معاون وزیر دفاع، رید فریدزاده رئیس سازمان سینمایی و محمدرضا جعفری جلاح در آن حضور داشتند. زهرا سعیدی، اصغر همت، شهرام گیل آبادی، فریدون محرابی، بهزاد فراهونی، ایرج راد، بویوک میرزویی، اتابک نادری، منوچهر شاهسواری، علی همت مومیوند و هنرمندان در این مراسم حضور خواهند داشت.

این مراسم با تلاوت آیاتی از قرآن کریم توسط مرتضی یارقبافان آغاز شد.

فریدون محرابی در سخنانی پس از این مراسم گفت: خانم علو اولین فعالیت حرفه ای خود را در سن ۲۱ سالگی با نمایش رادیویی «داستان شب» آغاز کرد و یک سال بعد در اولین تئاتر خود بازی کرد و روی صحنه خوش درخشید.

سپس شهیندخت نجف زاده پشت منبر رفت و گفت: نوری در آن می سوخت و همه از این نور مست شدیم. او یک الهام بخش بود. خیلی خوش شانس بودم که از او کمک گرفتم و توانستم وارد زندگی شخصی او شوم. رادیو خانه اول و همیشگی او بود و اخیراً که به کار دوبله و فیلمسازی مشغول نبود، گاهی به قلعه سر می زد. رادیو هشت استودیو پر از خاطرات خوش اوست.

وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: دوستان جانباز زنده خود را بیابید و سعی کنید هنر را از ابتذال دور نگه دارید.

مسعود فروتن نیز در سخنانی گفت: وقتی به شاهرخ و همسرش نگاه می کنم غم های دنیا دلم را پر می کند. شاهرخ می داند چگونه از این مصیبت شانه خالی کند، اما ممکن است ما نتوانیم. من در شهر زندگی می کردم و سرگرمی ما رادیو بود. شب ها می دیدیم و تیتراژ برنامه ها همیشه می گفت با شرکت ژاله علو است و من تعجب می کردم که او کیست، بعد متوجه شدم که بدلکار، بازیگر، گوینده و… است. چند سال بعد به تهران آمدم و کار رادیو را شروع کردم و از نزدیک دیدم.

وی ادامه داد: برای رسیدن به موقع، شروع به موقع و حتی نوشیدن چای روتین و دستورات زیادی وجود داشت. یک روز شاهرخ به من پیشنهاد داد که یک ضبط صوت به من بدهد تا آنها را ضبط کنم، اما خود خانم علو مخالفت کرد و من نام های زیادی در خاطراتم دارم که دلم نمی خواهد از دست بدهم، غمگین باشم. ژال با رادیو شروع کرد و آخرین کارش رادیو بود. شهرام گیل آبادی می گفت که یک روز ژاله برای کار در رادیو زود آمد و وقتی گیل آبادی علت را جویا شد، گفت که می خواهم سکوت رادیو را حس کنم. ژال هنوز آنجاست چون صدا دارد و حضورش هنوز محسوس است.

منبع: سینماپرس