اندیشکده «سایبر بریف» که توسط ماموران امنیتی سابق آمریکا اداره می‌شود، در مصاحبه‌ای با پل کوبه، عامل سابق آژانس اطلاعات مرکزی و رئیس سابق پروژه امنیتی اندیشکده بلفر، گفت: توافقنامه مشارکت راهبردی پیچیده بین دو کشور ایران و روسیه در نظر گرفته شده است.

به گزارش خبرگزاری ایرنا، در بخشی از این مقاله آمده است: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه با مسعود بیزیکیان همتای ایرانی خود در مسکو دیدار و «توافقنامه جامع مشارکت راهبردی» را امضا کرد. مقامات روسیه و ایران می گویند هدف از این قرارداد ۲۰ ساله نزدیک تر کردن مسکو و تهران در همه زمینه ها از همکاری تجاری و نظامی گرفته تا آموزش و فرهنگ است. پوتین این توافق را “توسعه ای واقعی که شرایط را برای توسعه پایدار روسیه، ایران و کل منطقه ایجاد می کند” خواند. روسیه و ایران برای چندین دهه از یکدیگر حمایت کرده اند. این دو کشور همچنین روابط خود را با چین و کره شمالی تقویت کرده اند، یک اتحاد ژئوپلیتیکی که به دلیل خصومت با ایالات متحده و دیگر قدرت های غربی و تمایل به دور زدن تحریم های غرب شکل گرفته است.

ایران چه سودی برای روسیه دارد؟

بیایید یک قدم به عقب برگردیم و به منطقه نگاه کنیم، بشار اسد به تازگی در سوریه سقوط کرده است. این یک شکست بزرگ دیپلماتیک، سیاسی و نظامی برای روسیه است. سوریه شریک اصلی روسیه در خاورمیانه بود. اما این شکست و پیامدهای آن دو کشور ایران و روسیه را به هم نزدیکتر می کند. مدت زمان قرارداد برای تقویت قدرت هر یک از آنها مهم است. این معامله به دنیا نشان می دهد که روسیه هنوز یک بازیگر در خاورمیانه است و آنها هنوز تعدادی روابط فعال و ضد آمریکا دارند. این توافق به هر دو طرف فضای بیشتری برای دور زدن تحریم ها و تلاش برای ادغام اقتصادهای خود به گونه ای می دهد که تحت تأثیر تحریم های آمریکا و اروپا قرار نگیرد. این توافق همچنین می‌تواند فرصتی برای نزدیک‌تر کردن روسیه، چین، ایران و کره شمالی باشد.

سخنگوی کرملین گفت: مدت توافق ایران و روسیه مطلقاً ربطی به مراسم تحلیف دونالد ترامپ ندارد. نظر شما در مورد آن چیست؟

البته این تصادفی نیست، زمان بندی بسیار دقیق محاسبه شده است. اگر احساس می کردند که این معامله پیام درستی را ارسال نمی کند، می توانستند آن را زودتر انجام دهند یا آن را به تعویق بیاندازند.

واکنش دولت جدید آمریکا به گسترش روابط ایران و روسیه چگونه است؟

تا جایی که به دو کشور ایران و روسیه مربوط می شود، مهمترین چیز این است که از همه ابزاری که در اختیار داریم برای اصلاح و مهار این دو کشور استفاده کنیم. همکاری ایران با حزب‌الله، حماس و نیروهای یمنی که سال‌ها و دهه‌ها در منطقه فعال بوده‌اند، به‌ویژه از نظر اقتصادی باید بسیار قوی‌تر باشد. در مورد روسیه نیز، اگرچه تحریم های زیادی در طول جنگ اعمال شد، اما تقویت آنها و به ویژه تحریم هر دو کشور مهم است، زیرا این بخش نقطه ضعف هر دو کشور است.